گزارشی از اقدامات شورای شهر درباره موزه و قبرستان و حمام قدیمی

یک/ گرمابه های سنتی و قدیمی ویترینی از خاطرات مردم می باشند که متاسفانه امروزه درحالی به سرعت روند نابودی را طی می کنند که به رغم پیشرفت وتوسعه تکنولوژی بسیاری از مردم باز هم خواهان استفاده ازاین گونه حمام ها هستند.

 شاید به جرات بتوان گفت هیچ آب تنی ای لذت بخش تر از آب تنی در حمام های عمومی نیست، این لذت را پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها بیشتر درک می کنند! استشمام بوی سفیدآب، صابون و شامپو تخم مرغی، کاسه مسی و سدر و حنا و قطیفه و لنگ، زدن یک بقچه ای تمیز و گل دوزی شده زیر بغل، عزم آدمی برای استحمام و پاکیزگی را می نمایاند و کودکانی که همراه والدین عازم گرمابه می شدند تا دو ساعتی کیسه های بافته شده از پشم، پوست آن ها را نوازش کند!

گرمابه ها نقش قابل توجهی در انتقال آداب و رسوم و آیین ها و مناسک، ادبیات شفاهی و سایر ابعاد فرهنگی جامعه ایفا می کردند چرا که دیدار مردم در این محل تازه می شد و انتقال اخبار و اطلاعات نیز صورت می گرفت.

گرمابه ها از نظر معماری دارای ارزش بالایی هستند و هویت معماری بومی هر منطقه را به نمایش می گذارند. اما متاسفانه درچند سال اخیر بخش قابل توجهی از این میراث تاریخی به بهانه های مختلف تخریب شده یا تغییر کاربری یافته است. به راستی وظیفه ما در قبال چنین مکان هایی چیست!؟

ابنای تاریخی میراث فرهنگی و معماری و هنری گذشته و بستر خوب برای موزه مردم شناسی  امروز و آیندگان…

دو/ سال گذشته مهندس مونسان وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در سفر به خفر به مسوولین خاوران قول مساعد داده بود که از پروژه های بوم گردی و گردشگری و ثبت ابنای تاریخی حمایت کند. اولین مطالبه ما، ثبت حمام قدیمی به عنوان ابنیه تاریخی این شهر بود. مشکلات و گیر و دار های قانونی و صدمه به برخی بدنه ی اصلی حمام  و کج سلیقگی در بهره برداری نامناسب و نامتعارف از این بنا موجبات عدم ثبت و نارضایتی فرهنگ دوستان و فرهیختگان شده است.

اما هفته ی پیش، خانم عبداللهی کارشناس میراث فرهنگی استان به همراه بخشدار، شهردار و اعضای شورای شهر از حمام و گرمابه قدیمی و بافت قدیم خاوران بازدید کردند. در این بازدید با توجه به ایتم های ثبت میراث فرهنگی، منزل علی حقیقت  با توجه به معماری خاص درون اتاق ها مورد توجه کارشناسان قرار گرفت و این بنا را دارای قابلیت ثبت عنوان کردند. سپس پیرامون  عدم ثبت حمام قدیمی در این چند سال، با توجه به پیگیری های مکرر و نامه نگاری های صورت گرفته مورد گلایه مندی شورای شهر قرار گرفت. خانم عبداللهی سخت گیری در روند ثبت حمام های قدیمی را در اساسنامه ها و هیات تصمیم گیری در تهران دانست.

در پایان مقرر شد مالکیت حمام قدیمی مشخص و پرونده آن جهت ثبت ارسال شود.