سـهـم خـاوران از چـاه هـای نـفـت چقدر است؟

قسمت دوم:
در یادداشت قبل به این موضوع پرداختیم که رمز ماندگاری خاوران در ۱۰۰ سال آینده فقط و فقط ایجاد اشتغال پایدار مبتنی بر تولید است. دراین شماره به یک تهدید می خواهیم اشاره کنیم که اگر از الان به فکر نباشیم احتمال اینکه آینده با مشکلاتی روبه رو شویم زیاد خواهد بود.

همه شاهد هستیم  که شهرها و روستاهایی که نزدیک صنایع آلاینده خصوصاً پروژه های مرتبط با نفت وگاز هستند،با آلایندگی هایی بالایی رو به رو هستند که نه تنها موجب آلودگی شدید این مناطق می شود بلکه از نظر تنفسی نیز شهروندان واهالی این مناطق را با مشکلاتی مواجه می کند.

چند سالی است که بهره برداری از چاه های نفت سروستان و سعادت آباد، که در نزدیکی های خاوران هستند آغاز شده و احتمال دارد که درآینده بقیه چاه ها که گفته می شوند نفت سبز هستند و در نزدیکی خاوران قرار دارند، نیز بهره برداری از آنها آغاز شود.

 با توجه به اینکه استحصال گاز و نفت مطمئنا آلودگی های محیطی دارد، لذا برخی  اعتقاد دارند که این موضـــوع می تواند به عنوان یک تهدید محیط زیستی قلمداد شده و آینده خاوران مخصوصاً باغات آن را با مشکلاتی رو به رو سازد.

البته ناگفته نماند که به دلیل اینکه چاه های نفت مذکور از نظر سرزمینی در محدوده شهرستان سروستان قرار دارند، پس مطمئنا خاوران  از اختصاص ۳درصد درآمد حاصل به مناطق نفت خیر برخوردار نیست و در خوشبینانه ترین حالت فقط بحث اختصاص بخشی از ۲درصد درآمد، آن هم  درصورت موافقت شهرستان امکان پذیر است.

طبق قانون بودجه، ٣ درصد از مبلغ قراردادها و پیمان‌ها در مناطق نفت خیز و گازخیز و پیرامون حوزه‌های نفتی و گازی و به منظور توسعه این مناطق به خزانه واریز می شود.

لااقل توقع ما خاورانی ها این است با توجه به تهدیدهای احتمالی به خاطر آلایندگی حاصل از استخراج نفت و توسعه میادین نفتی مذکور، مسئولین تلاش کنند خاوران نیز شامل ۳ درصد درآمد نفت این محدوده گردد.

همچنین لازم است از الان با توسعه فضای سبز، درختکاری در محدوده کوه های اطراف و… به فکر کاهش این آلایندگی ها در آینده بود.