چرا خاوران نماد و اِلِمانِ معروفی ندارد؟

 در هر شهری یک نمادی است که از ملزومات اساسی شناساندن یا حک کردن خاطره شهر در اذهان عمومی به شمار می رود. نمادی به ریزی زیره ی کرمان تا بلندای برج آزادی، گلاب کاشان، انجیر استهبان و صدها مورد مشابه که از این قبیل وجود دارد.

متأسفانه امروزه خاوران از میان آن همه شاخصه تاریخی، طبیعی، گردشگری، اقتصادی، کشاورزی و حتی منابع انسانی توانمند؛ از داشتن نماد و الِمان شهری بی نصیب مانده است و شاید صحبت کردن از نماد شهری برای خاوران به دلیل حل نشدن مشکلات زیرساختی و ابتدایی چنان غیر قابل تصور شده که خنده دار باشد.

اگر از گذشته ها به این موضوع توجه ویژه ای شده بود، با توجه به پتانسیل  های متعدد منطقه خاوران خصوصا در بخش محصولات کشاورزی مثل خرما، انار، مرکبات و… می‌توانست در سطح استان و کشور به این اسم شناخته شود. البته چند سال قبل تندیس انار در ورودی خاوران جنب دانشگاه پیام نور فعلی نصب شده که آن هم با تغییر شهرداران، ماجرایی مفصل داشته است!

چند سال قبل نیز در یکی از همایش های خاوران شناسی ، نویسنده و مورخ نامدار شهرمان، استاد امین الله نصرالهی پیشنهاد داد که تندیسی از رئیس علیرضا (یکی از بزرگان خاوران که لشکر افغان ها را شکست داد و مانع هجوم آنها به خانکهدان شد و بعدها به عنوان یکی از سرداران سپاه نادرشاه افشار منصوب گردید) در ورودی خاوران نصب شود.

به گزارش گروه رسانه ای خاورانی ها، در پاییز ۹۸ طرحی جامع از سوی موسسه هنرآفرینان و فرهیختگان جوان تهیه و به شهرداری و شورا پیشنهاد شد که با گذشت حدود دوسال هیچ اقدامی نشده است. در آن طرح، بهترین مکان برای نصب المان نام خاوران در حاشیه جاده ترانزیتی خاوران_سروستان مشرف به پارک شیخ احمدی معرفی شده بود.

همچنین میدان بدون نام و نشان واقع در ابتدای شهر از سمت سروستان (که در بین مردم به نام فلکه ی چه کنم معروف شده!!) را می توان به نام مشاهیر و شخصیت های برجسته شهر خاوران همچون حجت الاسلام هاشمی و شخصیت های علمی فرهنگی شهر نامگذاری کرد.

هرچند سی و اندی سال از تاسیس شهرداری خاوران می‌گذرد ولی می‌توان به مصداق این مَثل که “ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است” مسئولین شورای شهر و شهرداری با دعوت و نظر خواهی از نخبگان، هنرمندان و صاحبان ایده، برنامه ریزی دقیق و اصولی در راستای معرفی یک اِلمان و نماد از شهر خاوران در سطح استان و کشور  اقدام کنند.